Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Η βια προς τις γυναίκες δεν είναι αστείο. #DomesticViolence #HappyNeverAfter



7 στις 10 γυναίκες παγκοσμίως έχουν βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία κάποια στιγμή στη ζωή τους (κατά το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα).

Κάθε 6 ημέρες 1 γυναίκα σκοτώνεται από το σύντροφό της.
 Σύζυγος-εραστής-πατέρας-αδελφός, θα σας το επιβεβαιώσουν αστυνομικοί και εγκληματολόγοι, είναι οι πρώτοι ύποπτοι σε κάθε εξαφάνιση ή θάνατο γυναίκας. Όχι ο σχιζοφρενής βιαστής με το πριόνι, όχι ο μπαμπούλας κι ο δράκος των αστικών μύθων.

Διότι οι δρόμοι δεν είναι δικοί μας.
Νύχτες κι ερημιές και παραλίες απόμερες ή στενά γλεντιού, μπαράκια, ταβερνάκια, δε δηλώνεται επίσημα σε όλες τις χώρες αλλά δεν είναι για μας. Και πού το ξέρουμε;
Το ξέρουμε καλά επειδή αν μας συμβεί κακό πρώτα εμείς θα ερωτηθούμε 'τι κάναμε εκεί' κι ύστερα ο ύποπτος άνδρας που μπορεί να μας βίασε.

Και τι έκανες εσύ μόνη σου ξημερώματα στο δρόμο, σε μπαρ, στην παραλία;
Και τι φορούσες;
Και αν σου μίλησαν γιατί απάντησες;
Και αν σε κάλεσαν γιατί πήγες;
Και αν σου χτύπησαν γιατί άνοιξες;
Και αν βιάστηκες γιατί δεν έχεις μελανιές; Σ' άρεσε ε; Γι αυτό δεν αντιστάθηκες;
Το σπέρμα πού είναι; Γιατί πλύθηκες;
Γιατί δε σου έσκισε τα ρούχα; Μόνη σου του γδύθηκες, ε; Προκάλεσες.

Και, τελικά, τώρα τι θες; Ό,τι έγινε έγινε. Πήγαινε σπίτι σου κυρά μου, λυπήσου τον, δεν είναι μόνος, έχει και μανούλα κι αδελφή- τι θα τους πει; Μη χαλάσεις μια οικογένεια.
 Εσύ τώρα το 'παθες, τι θα κερδίσεις;

Δεν πάμε στην αστυνομία λοιπόν. Νούμερα παγκοσμίως δεν υπάρχουν. Ελάχιστες, και μόνο αν έχουν βρεθεί χτυπημένες, καταλήγουμε σε αστυνομίες και από αυτές λίγες είμαστε που δε θα αποσύρουμε τη μήνυση.

Κάντε ένα τεστ κυρίες μου:

Πάρτε τηλέφωνο το φίλο σας, τον άνδρα σας, ένα καλό σας φίλο και πείτε του πως μόλις τώρα σας βίασαν.

Ποιον θα πάρετε δεν ξέρω μα ξέρω καλά (εκ πείρας προσωπικής και μελέτης) τι θα σας πει.

ΠΡΩΤΑ θα σας ρωτήσει πού και πώς βρεθήκατε εσείς εκεί κι ύστερα αν είστε καλά.
 Να προτείνει να σας συνοδέψει σε Αστυνομία; Αποκλείεται.
Να προτείνει γιατρό; Ούτε θα το σκεφτεί.

Όμως 'Καλά να πάθεις', 'Τι φορούσες;', 'Γιατί μπήκες στο αυτοκίνητό του;', 'Γιατί πήγες μόνη σου;', εύκολα θα τα ακούσετε όπως και το όχι σπάνιο (που άκουσα κι εγώ): Και τώρα εμένα γιατί μου το λες; Για να θυμώσω; Φασαρίες θες να ανοίξεις;

Οι υποθέσεις αυτές σπάνια φτάνουν στο δικαστήριο. Ως πολύ πρόσφατα, μέχρι και τη δεκαετία του 1970 στην Ελλάδα κι ακόμα σήμερα αλλού, ο βιαστής για τιμωρία του παντρεύεται τη βιασμένη.
Για τιμωρία του. Για εκείνη δε μας νοιάζει.
Εκτός κι αν, όπως συνηθιζόταν κι εδώ, συμπεραίνει η κοινωνία ότι τον 'τύλιξε', τον προκάλεσε γιατί ήταν καλός γαμπρός.
Ο βιαστής. Καλός γαμπρός.

Όλα εκείνα τα ρομαντικά βουκολικά 'την έκλεψε' αυτό σημαίνουν, μην ξεχνάμε. Τη βίασε, θέλουν να πουν, άρα μην περιμένετε να βγει σεντόνι το πρωί του γάμου· τούτη τη νύφη δεν τη στόλιζε 'σεμνή παρθενιά' και κρίμα το παιδί που το 'μπλεξε.


Η άλλη βια είναι η ψυχολογική. Δεν οδηγείς καλά, δε μαγειρεύεις, κάνε αυτό, μην κάνεις εκείνο, πάχυνες-ζάρωσες, μη μου τα σπας, μη με νευριάζεις και λοιπά που, ανάλογα την αυτοπεποίθηση της γυναίκας και την οικονομικής της ανεξαρτησία, φτάνουν σε επίπεδα εφιαλτικής καταπίεσης που παλιότερα (που ήταν στίγμα ο χωρισμός και το να 'ξενοδουλέψει' γυναίκα) οδηγούσαν επίσης σε αυτοκτονίες ή σε εκείνες τις γυναίκες-μάρτυρες που δεν είχαν φωνή και που, τις πρόλαβα, δεν κάθονταν ποτέ τους στο τραπέζι μόνο σερβίριζαν το δυνάστη κι έτρεχαν να κρυφτούν στην κουζίνα τους πριν βάλει εκείνος τις φωνές που πάλι κάτι δεν του άρεσε.

Το 'έχασε ένα παιδί από το ξύλο' το προλάβατε; Τον νευρίασε, μου είπαν, και της έριξε ανάποδες και έχασε την ισορροπίας της κι έπεσε από τη σκάλα και απέβαλε. Χωριάτισσα στη Μύκονο. Ίδια εποχή ξέρουμε ίδιο περιστατικό με γυναίκα εφοπλιστή και μόνη διαφορά ότι στη χωριάτισσα κρυφάκουγαν τα παιδιά από δίπλα ενώ στη φημισμένη θαλαμηγό οι υπηρέτες που-αφού βγήκε ο κύριος από την καμπίνα- σιωπηλά φρόντισαν την αποβολή.

1 στις 4 λοιπόν, και 1 στις 6 μέρες λένε οι λειψές στατιστικές μας για το σήμερα αλλά γνωρίζουμε πως πέφτουν πολύ έξω. Διότι αυτά τα νούμερα είναι παγκόσμιοι υπολογισμοί καιρού ειρήνης ωστόσο η βια προς τις γυναίκες είναι όπλο φοβερό του πολέμου. Εύκολη λεία οι άμαχοι· γερό χαρτί, οριστικό σα συνθήκη, οι γενοκτονίες. Κι αυτά δίχως να υπολογιστεί το sex που εξακολουθεί να είναι όπλο και παιχνίδι δύναμης μια επιβολή εξουσίας χειροπιαστή που τραυματίζει σοβαρά κι ακινητοποιεί το θύμα.
Δεν είναι σχήμα λόγου οι απειλές 'να σε γαμήσω' και ΄να σου γαμήσω', το είδαμε στους ομαδικούς βιασμούς του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία όταν μάντρωναν οι Σέρβοι τις Μουσουλμάνες σε άθλια 'ξενοδοχεία'΄κι 'ανακουφιζόταν' πάνω τους ο σερβικός στρατός έχοντας μάλιστα και τον ιερό σκοπό να αυξηθούν από αυτό το αίσχος τα ορθόδοξα σερβάκια.


Αλλά κι αλλιώς, όπου δεν έχουμε μαζικούς βιασμούς η βια του πολέμου φέρνει μεγαλύτερη αγριάδα στο σπίτι. Βλέπω στο Al Jazeera  ότι μεταξύ 2001 και 2012 σε Ιράκ και Αφγανιστάν πέθαναν 6.500 στρατιώτες (άνδρες στον πόλεμο) και 11.500 γυναίκες σε περιστατικά οικογενειακής βιας- διπλές σχεδόν οι  δολοφονημένες δηλαδή, από σύντροφο νυν ή πρώην ή και συγγενείς.

Κατά της βίας προς της γυναίκες. 
Μηδενική ανοχή. 
Δεν είναι κούφια συνθήματα, δεν είναι clichés και, με τίποτε 
δεν είναι αστείο.



Εικόνες
"Happy Never After" spotted in Amsterdam 
❤️#DomesticViolence #SaintHoax #HappyNeverAfter

Γραμμή SOS 15900, μια υπηρεσία που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύματα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άμεσα, με ένα φορέα,  καταπολέμησης και αντιμετώπισης της έµφυλης βίας

25 Νοεμβρίου ο Γοργοπόταμος (που όχι, δε μπαζώθηκε)



Εθνική μας εορτή η 25η Νοεμβρίου μα λίγοι το γνωρίζουν. Από το 1982 με νόμο (Αρ 1285) θεσπίστηκε η επέτειος του Γοργοπόταμου ως επίσημος πανελλαδικός εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης.
Ούτε μήνας δεν πέρασε από όταν ο Πάνος Καμμένος είπε σε λόγο του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ εκείνο το «και μαζί κυβερνάμε, χτίσαμε μαζί ένα νέο Γοργοπόταμο» στο οποίο μπορεί ειρωνικά τότε να σχολιάσαμε «άντε και στη Νέα Βάρκιζα» αλλά η καρδούλα μας το ξέρει πόσο πονά τόση ασχετοσύνη για την Αντίσταση και μια σημαντική εθνική επέτειο στιγμής που τότε, μέσα στα σκοτάδια του '42, ζέστανε τις καρδιές των σκλαβωμένων κι άναψε φως ελπίδας μέσα στη μαυρίλα της Κατοχής.

Το Γοργοπόταμο (ποταμό του νομού Φθιώτιδας ο οποίος πηγάζει από την Οίτη και ρέει προς τον κάμπο του Σπερχειού, στον οποίο συμβάλλει, λίγο πριν τις εκβολές του Σπερχειού στον Μαλιακό κόλπο) θυμόμαστε για ηρωισμούς κι άλλου πολέμου. Απρίλιο του  1821 που ο Ομέρ Βρυώνης κατέβαινε  με μεγάλη δύναμη για να καταστείλει την Επανάσταση που φούντωνε στο Μωριά και τη Ρούμελη,  ο Δυοβουνιώτης με 300 παλικάρια κατέλαβε τη γέφυρα του Γοργοπόταμου  (περιοχή Δέμα) ενώ ταυτόχρονα ο Διάκος κατέλαβε τη γέφυρα του Σπερχειού κι ο Πανουργιάς άλλες διόδους προς Άμφισσα. Δυστυχώς ο Βρυώνης τους πρόλαβε πριν οχυρώσουν τις θέσεις τους και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν.

Το 1942 στις 25 Νοεμβρίου  ο ΕΔΕΣ και ο ΕΛΑΣ συνεργάστηκαν με συντονισμό Βρετανών σαμποτέρ, εναντίον κυρίως Ιταλικών και Γερμανικών δυνάμεων που υπεράσπιζαν τη Γέφυρα του Γοργοπόταμου. Το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή της γέφυρας και η διακοπή της σιδηροδρομικής επικοινωνίας επί έξι εβδομάδες. Θεωρείται μια σημαντική επιτυχία της Αντίστασης που έδρασε ενωμένη. Δεν είχε όμως στρατηγική σημασία για τον πόλεμο στη Β. Αφρική γιατί περίπου ένα μήνα ενωρίτερα αυτός είχε κριθεί στη μάχη του Ελ Αλαμέιν.

Ένα πικρό περιστατικό του 1964 αμαύρωσε την επέτειο όταν 10.000 άνθρωποι κυρίως αριστεροί συγκεντρώθηκαν στη  σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου, προκειμένου να παραστούν στην τελετή για τα 22 χρόνια από την ανατίναξή της. Σε μια επεισοδιακή τελετή με αποδοκιμασίες δεξιών πολιτικών, η έκρηξη μιας νάρκης τραυμάτισε 51 ανθρώπους και σκότωσε ένα κοριτσάκι. Το πόρισμα των ανακριτικών αρχών μιλά για αμερικάνικη νάρκη της εποχής του εμφυλίου αλλά υπάρχουν υποψίες για εσκεμμένη ενέργεια.






Αυτά είναι ολίγα στοιχειώδη  ιστορικά για το τι έγινε όταν―όχι Πάνο μου, δε χτίσανε, δε μπαζώσανε το ποτάμι αλλά ανατίναξαν το γεφύρι του.
Ο φίλος βlogger Ευρυτάνας Ιχνηλάτης έχει αφιερώματα στον Άρη, το Γοργοπόταμο, την Αντίσταση.
Ο Δήμος Λαμίας ετοιμάζει τη γιορτή την Κυριακή 27 Νοεμβρίου και σας φέρνω το πρόγραμμα.
Μαζί, άσμα αντάρτικο για τον Άρη («Βροντάει, μάνα μ’,  βροντάει στο Γοργοπόταμο/ βροντάει στο Γοργοπόταμο τ’ αντάρτικο τουφέκι..»
Κι ακόμα ένα άρθρο του Χάρη Ζάβαλου σχετικά με την παρομοίωση και την ταύτιση Άρη με Τσίπρα, ανατίναξης με διαπραγμάτευση και αυτοκτονίας με έρπη. Για να μη μπερδευόμαστε την Κυριακή στον εορτασμό.




Στο 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από τα πολλά φαιδρά που ακούστηκαν περί κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατίας και δίκαιης ανάπτυξης, αίσθηση προκάλεσε ο χαιρετισμός του αρχηγού του συγκυβερνώντος κόμματος των ΑΝΕΛ, Πάνου Καμμένου. Ανεβαίνοντας στο βήμα αποκάλεσε τους παρευρισκόμενους «συντρόφισσες και σύντροφοι». Και επειδή η γελοιότητα είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο, πρόσθεσε: «Βρεθήκαμε μαζί στον αγώνα απέναντι σε μια ομάδα που είχε αποφασίσει να παραδώσει τη χώρα, βρεθήκαμε μαζί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και μαζί κυβερνάμε, χτίσαμε μαζί ένα νέο Γοργοπόταμο».
O Καμμένος παρομοιάζει τον εαυτό του με τον Ναπολέοντα Ζέρβα, τον Αλέξη Τσίπρα με τον Άρη Βελουχώτη και την παράδοση της χώρας μέσω του 3ου μνημονίου με τον «νέο Γοργοπόταμο».
Στη διγλωσσία και στη δεξιά ρητορεία, ο Καμμένος όντως μπορεί να παρομοιαστεί με τον καιροσκόπο ακροδεξιό στρατηγό του ΕΔΕΣ, Ν. Ζέρβα, τον οποίο μέχρι και οι ίδιοι οι Αμερικάνοι θεωρούσαν «ακραία αντικομμουνιστή», ζητώντας την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Δημοσίας Τάξης. Επί υπουργίας Ζέρβα τριπλασιάσθηκε ο αριθμός των θανατικών ποινών, ενώ μόνο στις 4 Μαρτίου του 1947 εξέδωσε προσωπικές διαταγές για τη σύλληψη και τον εκτοπισμό 550 ατόμων από την περιοχή της Αθήνας ως υπόπτων για συνεργασία με τον Δ.Σ.Ε.
Για τη σύγκριση του Τσίπρα με τον αρχικαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη, τι μπορεί να πει κανείς; Εκτός και αν ο αγώνας του Βελουχιώτη στα βουνά της Ελλάδος και η περιβόητη 17ωρη διαπραγμάτευση του Τσίπρα, στο μυαλό του Καμμένου είναι πράξεις ταυτόσημες. Στην τελική, ο ένας υπερασπίστηκε τα ιδανικά του μέχρι τέλους και ο άλλος έβγαλε έρπη….
O Καμμένος παρομοιάζει τον εαυτό του με τον Ναπολέοντα Ζέρβα, τον Αλέξη Τσίπρα με τον Άρη Βελουχώτη και την παράδοση της χώρας μέσω του 3ου μνημονίου με τον «νέο Γοργοπόταμο».
Στη διγλωσσία και στη δεξιά ρητορεία, ο Καμμένος όντως μπορεί να παρομοιαστεί με τον καιροσκόπο ακροδεξιό στρατηγό του ΕΔΕΣ, Ν. Ζέρβα, τον οποίο μέχρι και οι ίδιοι οι Αμερικάνοι θεωρούσαν «ακραία αντικομμουνιστή», ζητώντας την απομάκρυνσή του από το υπουργείο Δημοσίας Τάξης. Επί υπουργίας Ζέρβα τριπλασιάσθηκε ο αριθμός των θανατικών ποινών, ενώ μόνο στις 4 Μαρτίου του 1947 εξέδωσε προσωπικές διαταγές για τη σύλληψη και τον εκτοπισμό 550 ατόμων από την περιοχή της Αθήνας ως υπόπτων για συνεργασία με τον Δ.Σ.Ε.
Για τη σύγκριση του Τσίπρα με τον αρχικαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη, τι μπορεί να πει κανείς; Εκτός και αν ο αγώνας του Βελουχιώτη στα βουνά της Ελλάδος και η περιβόητη 17ωρη διαπραγμάτευση του Τσίπρα, στο μυαλό του Καμμένου είναι πράξεις ταυτόσημες. Στην τελική, ο ένας υπερασπίστηκε τα ιδανικά του μέχρι τέλους και ο άλλος έβγαλε έρπη.
Η βεβήλωση της κορυφαίας ενέργειας κατά την Αντίσταση, της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, δεν είναι παρά μόνον μία εκ των πολλών ατιμώσεων από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ.
Αφού προσέβαλε δις το Σκοπευτήριο της Καισαριανής και ατίμασε πολλάκις έννοιες όπως Αριστερά και Ελπίδα, τώρα από στόματος Καμμένου, βεβηλώνει το έπος του Γοργοποτάμου. Στο μυαλό ενός συριζαίου, η συνθηκολόγηση με την Τρόικα και τις δυνάμεις του νεοφιλευθερισμού, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το κόψιμο των συντάξεων, η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς και των εργασιακών σχέσεων, οι πλειστηριασμοί των κατοικιών και ότι άλλο απαιτεί το 3ο μνημόνιο που υπέγραψαν, είναι μια νίκη.
Λένε ότι είναι ένας Γοργοπόταμος ενώ είναι μια χειρότερη Βάρκιζα. Γιατί αυτή τη μάχη δεν την έδωσαν ουσιαστικά ποτέ.Νόστιμον Ήμαρ
_____________________

Εικόνες
O πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης με αντάρτες συμμαχητές του στη Βίνιανη Ευρυτανίας
Από όπου ξεκίνησαν, στις 22-11-1942, οι αντιστασιακές ομάδες για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου!
Και

Σχόλιο περί Πάνου Καμμένου και Μικρού Αλέξη.

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

'Γυναικείου ανταγωνισμού' το θλιβερόν τίμημα



Κάθε πολιτισμένος άνθρωπος διδάσκεται από νωρίς να μη μεταφέρει ποτέ κουτσομπολιά και να μην κατακρίνει ποτέ σε κανένα τους συγγενείς του (ό,τι κι αν λέει ο ίδιος, διότι δικαίωμά μας να κλαυτούμε λιγάκι στους φίλους μας για τους δικούς μας, αλλά κανενός δεν είναι δικαίωμα να προσβάλει τον άλλο για τη γενιά του κι ό,τι άλλο δε διάλεξε). Κι ακόμα βεβαίως ποτέ ποτέ αλλά ποτέ δε μπαίνουμε ανάμεσα στα ζευγάρια.
Εννοούνται αυτά κι όποιος δεν τα ξέρει χρειάζεται επειγόντως μαθήματα ζωής διότι πολιτισμός σημαίνει σεβασμός, δηλαδή να αφήνω τον αδελφό μου να πάει στο διάβολο― με το δικό του τρόπο, όπως έλεγε κι ο Έσσε.

Μ΄ αυτές τις αρχές πορεύομαι, αυτές κηρύσσω μα αν απόψε το συζητώ είναι επειδή εδώ και μέρες ζω ένα δίλημμα
Μια κυρία, γνωστή μου από δεκαετίες, έξυπνη και επιτυχημένη στη δουλειά της, φοβάμαι πως δεν έχει πολυκαταλάβει το Διαδίκτυο. Μπαίνει στο Facebook και (αντίθετα από τους δικούς μου αυστηρούς κανόνες) μετά από δυό τρία likes αρχίζει τα inbox μηνύματα και επιδιώκει να γνωριστεί.  
Και γνωρίστηκε. Με ένα κύκλο ψευτοκαλλιτεχνών που εκείνη νομίζει ότι γνώρισε από εμένα (επειδή είδε ονόματα και likes) κι εκείνοι το εκμεταλλεύτηκαν και χώνονται στη ζωή της.

Βλέπω λοιπόν να δίνει, να πληρώνει γεύματα και δείπνα σε παρέα ολόκληρη, να μεταχειρίζεται γνωριμίες και σχέσεις  και να εκτίθεται στον κόσμο της επαινώντας έναν (ή δυο-τρεις) άθλιους τύπους που τη φλομώνουν στα παραμύθια και την περιγελούν. 
Τώρα που ήρθα στην Αθήνα έτυχε να τα δω από κοντά και, μάλιστα, τρίτο πρόσωπο μου έδειξε συνομιλίες των ατόμων αυτών που μιλούν αισχρά για εκείνη δηλώνοντας μεταξύ τους (οι συνομήλικοί της) πως γνώρισαν μια 'πλούσια γριά' και θα της φάνε λεφτά κ.λ.

Τι κάνουμε σ' αυτές τις περιπτώσεις;
Κατ' αρχήν έκανα νύξεις. Διακριτικά. Έτσι για να έχει υπ' όψιν ότι ο συγκεκριμένος δεν είναι φίλος μου, μια φορά τον έχω δει επειδή εκείνος εμφανίστηκε κάπου που θα μιλούσα.
Η κυρία όμως όχι μόνο δεν πιάνει το υπονοούμενο αλλά έκρινε πως τον διεκδικώ και για να τον κερδίσει με ενέπλεξε σε ένα (τύπου μαθητικό) παιχνιδάκι διότι ποιος ξέρει τι του είπε δίνοντάς του το άνοιγμα στο παιχνίδι γοητείας να της πει παραμύθια για την υποτιθέμενη σχέση του μαζί μου- πράγμα που της φούντωσε την επιθυμία και τώρα μου μιλά γι αυτόν σαν ερωτευμένη μαθητριούλα.

Υπομονή με λεχρίτες, ως γνωστόν, δεν έχω. Μόλις αποπειράθηκε ο Δον Ζουάν της ζητιανιάς να γράψει και σ' εμένα τις πεφτουλίστικες κατινιές του, απάντησα πως πάραυτα μπλοκάρεται διότι δεν ανοίγω κουβέντες με  «κάθε μοναξιασμένο γεροντάκι» (ναι, του το χρώσταγα αφότου διάβασα το 'πλούσια γρια' για εκείνη που δημόσια προσφωνεί 'γλυκούλα' και 'αγαπημένη' του). Και ok, πάει αυτό.
Όμως για εκείνη έχω ανησυχία. Και απόγνωση.


ΚΙ αναρωτιέμαι τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις. Διότι, μεγάλο κορίτσι είναι, κι ό,τι πάθει ας πρόσεχε, αλλά με έχει στενοχωρήσει να βλέπω πόσο εκμεταλλεύονται και εξευτελίζουν μια γυναίκα που οχυρωμένη πίσω από το κύρος τής επαγγελματικής επιτυχίας της έμεινε άπειρη και εκτίθεται τώρα σαν άβγαλτη κοπελούδα επειδή ο ανταγωνισμός προς τις άλλες γυναίκες, η βαθιά ριζωμένη πεποίθησή της πως ζηλευόμαστε και τρωγόμαστε για τον οποιονδήποτε (ακόμα και τον τελευταίο ζήτουλα φουκαρά) κλείνει κάθε χαραμάδα που θα μου επέτρεπε να ρίξω μια ακτίνα φως- ίσα-ίσα την τόση δα ακτίνα που θα της άνοιγε τα μάτια ώστε να μην κινδυνεύει να στραπατσαριστεί. 
_________________________________________
Εικόνα 
Προχθές στη Βουλή πολύ λυπημένη 
πατώ στο Φοίβο, τη γενέτειρα και τις Ευμενίδες.


Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Καλή κι η σπανακόπιτα αλλά ο Ικέτης είναι ιερός ‪#Chios ‪#Refugeesgr




Χίος κυλά στο Twitter
Σας δίνω τις εικόνες μαζί όπως ήρθαν.
Καλοκλαδεμένες πικροδάφνες, θάλασσα και το σλόγκαν 'Τόπος που αξίζει να εξερευνήσεις' και από κάτω ένα παιδάκι τόσο μικρό που ακόμα δεν καταλαβαίνει το μίσος, κάθεται ανάμεσα στις πέτρες που πέταξαν στη σκηνή του.


Τι ζητά ο άνθρωπος; Τι ζητά ο άνθρωπος από τη ζωή; Τι ζητά ο πρόσφυγας που τα έχασε όλα;
Έναν ύπνο, μια αγκαλιά στο παιδί του, μια 'στέγη' πάνω απ' το κεφάλι του, έστω πλαστική ή πάνινη, για να ξαποστάσει, να ξεχαστεί να δώσει στην ψυχή του ευκαιρία να γαληνέψει από τους κρότους του πολέμου.
Κι ο άλλος άνθρωπος τι ζητά;
Τι ζητά ο άλλος που σηκώνεται από το καθαρό απαλό κρεβάτι του και πάει να παίξει τον Αγανακτισμένο Πολίτη πετροβολώντας παιδάκια;

Ο Ξένος, ο ικέτης είναι ιερός.
Κι αυτό είναι αρχαία ελληνική παράδοση πιο πολύ από τα 'ώπα΄και τη σπανακόπιτα που ράγισε καρδιές όταν προχθές ο Πλανητάρχης εκθείασε Δημοκρατίες και Παρθενώνες και αρχαία κληρονομιά.
Ο ικέτης είναι ιερός.

Αυτό.


Το μωρό κοιμοταν στο σπιτακι μαζι με τους γονεις του οταν επεσε αυτη η πετρα. *H φωτο δημοσιευεται με αδεια των γονεων



 Nαυσικά

Ποια σημαία προσκυνούν αυτοί που πυρπόλησαν μια σκηνή την ώρα που κοιμούνται παιδιά μέσα;;

Ποιος άλλος πλην των ναζί στη Χίο θα έριχνε μολότοφ &ογκόλιθους πάνω σε σκηνές ενώ μέσα βρίσκονται άνθρωποι & τα παιδιά τους;

Επρεπε να ηταν τα δικα σας παιδια μεσα εκει να δω αν θα κανατε τα ιδια!!!Ακροδεξια φασιστομουτρα!!! Ξυλοδαρμός αλληλέγγυων  
 Αγαπάμε αλλήλους αρκεί να μην είναι ξένοι, φτωχοί και πλησίον μας.



Chris DemetisΠρέπει να 'σαι πολύ μάγκας γενικά για να πετάς από εδώ ψηλά μολότοφ σε γυναικόπαιδα που κοιμούνται στις σκηνές εκεί κάτω


Το Huff Post Καναδά γράφει για τους Νεοναζιστές  της Χίου κι ακολουθούν άλλα της παγκόσμιας ξεφτίλας





adiasistosΣτο κέντρο της Αθήνας κινδυνεύουν κάτι σημαίες κι έχει 2000 αστυνομικούς. Στη Χίο κινδυνεύουν ζωές προσφύγων και νταξ, δεν έγινε και κάτι..

Λέσβος μα για να ξέρουμε τι γίνεται



Χίος: δυο μέρες τώρα η αστυνομία καλύπτει φασίστες-δολοφόνους


Στη Χίο φασιστικές ομάδες έδρασαν επι διημέρου με την πλήρη κάλυψη και προστασία της ελληνικής ασυνομίας με στόχο δολοφονίες προσφύγων
Δυο μέρες τώρα φασίστες πετάνε πέτρες και μολότοφ πανω στις σκηνές των προσφύγων στη Σούδα Χίου, αλλά η αστυνομία αδυνατεί να τους εντοπίσει.
Η επίθεση ακολούθησε την προχτεσινή ομιλία Λαγού στους τοπικούς φασίστες. Εξάλλου από καιρό φτιαχνόταν κλίμα με στα μέσα δικτύωσης. Σήμερα ο φύρερ Μιχαλολιάκος ανέλαβε την πολιτική ευθύνη και για τις επιθέσεις στην ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα. 
Χθες οι φασίστες χτύπησαν δύο αλληλέγγυους (έναν άντρα και μια γυναίκα) στη είσοδο της Σούδας απο 30 ναζί ΜΠΡΟΣΤΑ στους μπάτσους.
Μήνυση κατά αγνώστων κατέθεσε ένας εκ των δύο αλληλέγγυων που δέχτηκε απρόκλητη επίθεση χθες στη Χίο από από ομάδα 30 ακροδεξιών, παρουσία αστυνομικού. Ο Αλέξανδρος τόνισε ότι, «μόνο τυχαία δεν ήταν η παρουσία των δύο βουλευτών της Χρυσής Αυγής, Κασιδιάρη και Λαγού στο νησί, μία μέρα πριν από τα επεισόδια, καθώς ακόμα και οι φιλήσυχοι άνθρωποι, αν βομβαρδίζονται από μηνύματα φόβου είναι εύκολο να γλιστρήσουν στην ξενοφοβία, τον ρατσισμό και στον φασισμό , αργότερα». Ο Αλέξανδρος χαρακτήρισε ακατάλληλο τον καταυλισμό στη Σούδα για να φιλοξενεί τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων και τόνισε ότι «η μόνη λύση για να αποφευχθούν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον είναι ο απεγκλωβισμός των προσφύγων».
 Σήμερα Σύρος πρόσφυγας μεταφερθηκε στο νοσοκομείο σοβαρα τραυματισμένος: Σοβαρά τραυματισμένος στο κεφάλι από πτώση πέτρας, όπως καταγγέλλουν διαμένοντες στον καταυλισμό της Σούδας, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο, μετά τις 12.30 το μεσημέρι πρόσφυγας.Όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι η πέτρα έπεσε από την πλευρά των σπιτιών και χτύπησε  τον 27χρονο Σύρο πρόσφυγα στο κεφάλι. Στον τραυματία προσέτρεξαν οι Γιατροί του Κόσμου και όπως προαναφέρθηκε διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο «Σκυλίτσειο», στο τμήμα επειγόντων περιστατικών με την κατάστασή του να χαρακτηρίζεται ελεγχόμενη.
Το παραπάνω έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά γεγονότων που έχουν συμβεί τα τελευταία δύο 24ωρο δυναμιτίζοντας περαιτέρω την κατάσταση.

Για δύο μέρες τα φασιστοειδή κάνουν δολοφονικές επιθέσεις πανω από ενα χαντάκι στο οποίο χώσαμε τον καταυλισμό προσφύγων, αλλά η αστυνομία δεν μπορεί να τους εντοπίσει και τα ΜΜΕ δεν είδαν και δεν ξέρουν.
πηγές και συνεχής ενημερωση:
Οι σκηνές που έμεναν οι πρόσφυγες έχουν καταστραφεί. Οι άνθρωποι μένουν έξω γιατι φοβούνται τη συνεχεια των επιθέσεων. http://tokaravani.gr/index.php/eidhseis/ellada/item/5565-chios