Σάββατο 14 Μαΐου 2011

20.5 ώρες δίχως blog

Ο Ηρακλής παίρνει μήνυμα
http://daphnechronopoulou.blogspot.com/2011/05/205-blog.html 
Ληστεία στην Αγροτική Τράπεζα Μυκόνου την Πέμπτη. Δεν είχε πολλά χρήματα, μόνο €11.800 και οι ληστές (καλυμμένα πρόσωπα, απειλή όπλου) πήραν και τα πορτοφόλια των υπαλλήλων.
Ήταν 9:40 το πρωί και ήταν το πρώτο νέο που έμαθα με τον καφέ μου στο κρεβάτι και τον υπολογιστή μου αγκαλιά. Τα άλλα νέα ήταν βαρύτερα. Δυό δολοφονίες, τραμπουκισμοί κι απόγνωση στο κέντρο της Αθήνας. Και πιό μακριά αλλά εντελώς δίπλα μας η μάχη μεταξύ Facebook και Google κι οι αποκαλύψεις πως (σα να μην το ξέραμε) τα προσωπικά δεδομένα, που βλακωδώς επιδεικνύουν οι χρήστες, πουλιούνται κι αγοράζονται και διαρρέουν με διάφορους στόχους και σκοπούς (διαλέγουμε το βαθμό επικινδυνότητας αναλόγως πολιτικών πεποιθήσεων και απόψεων περί δικαιωμάτων ή πολυεθνικών). 
Jean-Honore Fragonard
Αυτά ήταν τα νέα και με το δεύτερο φλυτζάνι και τον ήλιο να χαϊδεύει το πάπλωμα και την πλάτη του κουλουριασμένου σκύλου μου, έκανα τα πρώτα κλικ  γιά να μάθω περισσότερα από τα ιστολόγια τα σχετικά μ' εμένα ή με τα θέματα. Διότι έτσι κάνουμε. Όπως οι παππούδες μας άνοιγαν το ραδιόφωνο κι οι μαμάδες μας τηλεφωνούσαν σε φίλους, όπως οι προ-προ-πρό μας αντέγραφαν ή διάβαζαν ο ένας στον άλλο επιστολές φερμένες από τους τόπους των εγκλημάτων και των πολέμων εμείς 'μπαίνουμε στα blogs'.
Κι η πρώτη επίσκεψη είναι στο δικό μας. Από ματαιοδοξία να δούμε σχόλια κι επισκέπτες κι αύξηση αναγνωστών, λέτε; Από αγάπη, λέω εγώ. 
Διότι η καρδιά μου σφίχτηκε και μου κόπηκε η ανάσα όταν άνοιξε μα με δέχτηκε σαν ξένη, σαν επισκέπτρια δίχως δικαιώματα. Πώς είναι όταν δεις την αγάπη σου σε άλλα χέρια; Πώς είναι εκείνη η στιγμή πριν ζηλέψεις όταν ανεβαίνει η φούντωση και σφίγγεται η καρδιά κι οξύνεται η όραση και το αντικείμενο του πόθου μοιάζει αλλιώτικο καθώς ξεστομίζουμε το παλιό cliché πως 'Κάτι άλλαξε' σα να διαπιστώναμε τη διάσπαση του ατόμου κι όχι το μέγεθος του εθισμού μας;
Σε μιά στιγμή ο κόσμος ανάποδα. Φρενήρη κλικ, επανεκκινήσεις, κωδικοί πληκτροληγημένοι με χέρι τρεμάμενο. Αποτέλεσμα μηδέν. Μηνύματα, απόπειρες εισόδου από αλλού, το άγχος των κωδικών, γκουγκλάρισμα και ξαναγκουγκλάρισμα του 'bX-6o86rz' που μας δώθηκε ως κωδικός του προβλήματός μας και το φυλάμε σα διάγνωση και γητειά. Αποτέλεσμα μηδέν. Μιά φαεινή ιδέα: Facebook! Μήπως κάποιος ξέρει τι πάθαμε. Σοφή ιδέα. Διότι κάποιος όντως ήξερε. Και δεν το πάθαμε, μας το έκαναν. Μπλόκαραν τα blogs! Ανήκουστο. Τι είμαστε, Κίνα; Ή Λιβύη; Που, δηλαδή, μήπως είμαστε;
Διαδίκτυο δίχως συνωμοσιολογία είναι σαν εθισμός δίχως παράνοια. Δε θέλαμε πολύ, αρχίσαμε τις εικασίες. 

Πως μας το έκοψαν μονάχα στην Ελλάδα λόγω πολιτικού χάους υποψιαστήκαμε όταν 'έκλεισε' το Blogger και δεν μπορούσαμε να κάνουμε αναρτήσεις, να εγγραφούμε ως αναγνώστες, να σχολιάσουμε σε blogs. 13:45 της Πέμπτης αποκαταστάθηκε το -διεθνές- πρόβλημα. Ουφ, ακόμα Κίνα δε γίναμε· παραμένουμε μετέωροι στο Δεύτερο Κόσμο.
Εν τω μεταξύ εμφανίστηκαν κάποιες αναρτήσεις και πληροφορηθήκαμε ότι η διακοπή ήταν "Λόγω Συντήρησης" (που ναι και σ' εμένα πολύ retro ακούγεται επειδή είχα την εντύπωση πως η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει συντήρηση εν λειτουργία).
Αλλά να που την Παρασκευή είχαμε πάλι τα ίδια! Από το πρωί, με κάτι μικροστιγμούλες (υποθέτω, αφού κάποιοι τυχεροί φαίνεται πρόλαβαν να αναρτήσουν στα λίγα λεπτά που οι συντηρητές ανεβάζουν τις ασφάλειες γιά δοκιμή). Το ενοχλητικό δεν είναι το στερητικό μου σύνδρομο όμως όσο το Χωρίς Προειδοποίηση. Στυγνά.
Το blog μου, το μπλογκάκι μου, η Μπλογκάρα μου (όπως λέει ένας συμμπλόγκερ) μπορεί να επιβιώνει με τη φρονίδα μου στη Μπλογκόσφαιρα του Κυβερνοχώρου αλλά δικό μου δεν είναι ούτε θα γίνει ποτέ. Σε παράλληλα σύμπαντα ζούμε και το τεχνολογικό γεφύρι μέσω του οποίου το θρέφω δεν είναι δικό μου ούτε δημόσιο. Εάν οι συντηρητές δεν το συντηρήσουν, εάν αντάρτες το γκρεμίσουν, εάν δικτάτορες το σφραγίσουν δε θα βρω πρωτομάστορα να μου το ξαναχτίσει.
Το blog μου, το ιστολόγιό μου, το πνευματικό μου παιδί, καθρέφτης και συνέχειά μου, ξαφνικά μου φαίνεται πως έχει ένα μακρύ ομφάλιο λώρο σα μπαλαντέζα που διασχίζει ξένα χωράφια γιά να βρεί τη μπρίζα της.
Δεν είναι πως δεν έχω τα βιβλία μου ή τα ημερολόγια τα μυστικά κι ανέκδοτα, μάρτυρες της ζωής μου, σωσμένα σε χαρτί. Και τα βιβλία είναι τυπωμένα και αριθμημένα σε βιβλιοθήκες κρατικές και σκονισμένα ράφια τακτοποιημένα σα μούμιες στη σαρκοφάγο τους και περιμένουν τους αιώνες κοιμισμένα  ώσπου να εμφανιστεί εκείνος 'ο σοφός που θα αγαπά τα ρόδα' όπως έλεγε ο Σααδή γιά τον αναγνώστη που θα αναστήσει τα ποιήματά του. 
Το blog όμως, διαπιστώνω, είναι άλλο. Καινούργια αγάπη, αλλιώτικη όπως με πόνο συνειδητοποίησα χθες που έζησα '20.5 ώρες' (όπως ανακοίνωσε το Blogger στο Help Forum )  με το 'πρόβλημα bX-6o86rz'  κολλημένο στην οθόνη και το νου. Σαν εμμονή, σα δοθέν θέμα γιά meditation, είτε προσπαθούσα με το κεφάλι στο πάτωμα και τα πόδια κατακόρυφα στον αέρα στο απογευματινό μου shoulder stand είτε περπατούσα γύρω από τον υπολογιστή σα θηρίο στο κλουβί, είτε κοίταζα τον ακατανόητο Κωδικό Προβλήματος στην οθόνη μου, είδα πως αυτή η αγάπη είναι επικίνδυνη κι αυτό το πάθος είναι αλλιώτικο. Γι' αυτό και ―στο blog μου αλλά και στο θέμα―  θα επανέλθω.
_____________________________
Ιερογλυφικά
Διαβάστε
  Στο Naxos News  γιά τη Ληστεία στην Αγροτική Τράπεζα Μυκόνου
και
 Στο Huffington Post  (updates) εναλλαγή αγχωμένων Bloggers που ρωτούσαν (όπως εγώ) αν έχει κι άλλος το πρόβλημά τους. 
Στο Blogger Help Forum διαβεβαιώσεις πως η συντήρηση αποκαταστάθηκε. Οι οποίες δε με καθησύχασαν αφού ανακοινώνει ξανά και ξανά πως λόγω του προβλήματος ΧΑΘΗΚΑΝ αναρτήσεις και σχόλια των πρώτων ωρών αλλά γίνονται προσπάθειες να ανακτηθούν. 
Στο Απολίτιστο Στέκι για τα 'δεδομένα΄ 500.000.000 χρηστών του Facebook.
και
δικό μου: Γιά το Σααδή, το σώμα κι όχι την ψυχή του διαβάσματος και  γιά το πώς επηρεάζεται η γραφή από το περιβάλλον, Έπιστολή Προς Έναν Αναγνώστη ΙΑ εδώ (Σελίδες μου) ή στο www.peri-grafis.com . 
________________________________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το Blogger με ενημερώνει ότι δε μου επιτρέπει να απαντώ στα σχόλια στο ίδιο μου το blog- λόγω κάποιας ρύθμισής μου για cookies (την οποία δε θυμάμαι) .

Ψάχνω για να διορθώσω
μα εν τω μεταξύ ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν απαντώ πάντα
και ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σχολιάσατε.
Μου δίνετε μεγάλη χαρά όταν κάνετε τον κόπο- ακόμα κι αν διαφωνούμε.